zaterdag 1 februari 2014

Verantwoording nemen

Wat is dat toch wat de mensen tegenwoordig bezielt. Hebben we nou zoveel haast of zijn we zo asociaal geworden. Waar wil ik naar toe ? Steeds vaker lees ik in het nieuws of op twitter dat iemand na een ongeval op de weg gewoon is door gereden…..Je  rijdt door terwijl je weet dat je iemand hebt aangereden. Wat gaat er dan door iemand heen die dat doet. Is het angst om niet geconfronteerd te worden met het gebeurde waar hij schuld aan heeft.
Als je iemand aan rijdt of dat nu een voortuig is of  nog erger een persoon is er altijd schade.  Als het een persoon is kan hij of zij in levens gevaar zijn,je rijdt dan door en laat die persoon zo achter….Die persoon die je hulp nodig heeft om bij de hulpverleners te komen , waarvoor jij zal moeten zorgen……Maar je bent door gereden…..Door het doorrijden haal een straf op je nek,een straf die mijns inziens zwaar hoor te zijn. We kunnen allemaal betrokken raken bij een ongeval… Onze taak is dan om zo snel mogelijk te kijken of er slachtoffers zijn . Mensen die jou hulp nodig hebben. Dat is het allerbelangrijkste wat aan de orde is . Dat je iemand aan rijdt is erg,maar kan gebeuren ,maar dat je er na het hazenpad kiest is onvergeeflijk. Je bent verantwoordelijk, neem dan ook die verantwoording..!
Laten we elkaar helpen als zo iets gebeurt,het leed is soms al erg genoeg…..

zaterdag 25 januari 2014

leedvermaak

Als je twitter bij houdt kom je soms rake dingen tegen van mensen. Waar reageren mensen over het algemeen op. Zo gauw als je iets schrijft in de trend van niet prettig bij je op dat moment krijg je reactie…Hoe dieper je in de shit zit hoe meer mensen er op reageren. Veel met goed bedoelde raad ,maar jammer genoeg ook mensen die stiekem gniffelen. Ja, en als je dat voelt doe het wel zeer…..
Kijk maar niet verder als er ergens een ongeval op de weg is gebeurd, in de kortst mogelijk tijd staan er mensen om heen. Mensen die vaak niets toevoegen,mensen die gelijk een oordeel klaar hebben over het gebeurde….Ze weten het allemaal beter . “De beste stuurlui staan weer eens aan wal”.Als we op de snelweg rijden met onze auto en aan de andere kant is er een ongeval gebeurd, gaan ze  langzamer rijden….om het maar te kunnen zien. Ze hebben niet in de gaten dat ze weer een file aan het opbouwen zijn. Nee ,belangrijk is dat ze het gebeurde, het leed van de ander,  in ogenschouw nemen…Terwijl die zelfde mensen anders stikken van de haast…... Je vraagt je dan af hoe dat allemaal komt, waarom zijn sommige mensen zo geworden.
Het is toch al erg genoeg dat het gebeurd is…?
Maar ik dwaal af …diezelfde mensen die het zo goed meende met je op twitter toen je je wat minder voelde ,en je dacht dat het “vrienden”waren, daar hoor je niets meer van als je niets interessants meer hebt te vermelden,als de gewone dingen van het leven. Er zijn nog tal van “gewone ‘dingen van het leven waar we met elkaar over kunnen hebben , zodat het contact niet hoeft te verwateren. Lieve mensen blijf aandacht voor elkaar houden,niet alleen in slechte tijden ,maar ook als het je twittervriend/vriendin goed gaat.
Mooi weekend ….

maandag 20 januari 2014

Het zit er weer op

Jongens die maandag hebben we toch maar weer overleefd.  “Welke? “ hoor ik al vragen. Die dag van gisteren die “blue Monday”. Een dag dat mensen depressief kunnen zijn . We konden er ook niet omheen. Overal , maar vooral op twitter werd je er mee om de oren geslagen. Door dit soort doorgeven zou je al depressief van  kunnen worden. Maar  depressiviteit heeft toch niets met een dag te maken. ? Het is toch een gevoel dat je bekruipt en toe laat. Vooral dat laatste van ” toelaten” is de boosdoener. Blauwe maandag  vrij vertaald heeft nog veel meer. Na een weekendje stappen kun je zo rot voelen dat de maandag niets uit je handen kan komen. Je maakt er dan maar en “blauwe maandag “ van. Er is nog iets met die “blauwe maandag”. “Hij heeft daar maar een blauwe maandag gewerkt”. Kennen jullie dat ? Het was maar heel kortstondig… Ik kan je zeggen dat ik nergens geen last van heb gehad. Elke dag van de week is voor mijn gevoel hetzelfde. Na een weekend vrij weer blij om te gaan werken.  Ik hoop voor diegene die er last van hebben gehad vandaag het weer helemaal zien zitten. Want lieve mensen het leven is leuk met of zonder “blue Monday”
Mooie dag allemaal 

maandag 13 januari 2014

Afschuw...

Het is niet zo mijn stijl om een hoop droefenis in de ether te gooien. Maar nu ontkom ik er even niet aan. Maar het volgende wil ik gewoon even van me afschrijven. Op twitter komt dan de vermissing voor bij van Claudia Oskam…je retweet dat bericht zodat mensen naar haar uitzien. Je hoopt dat ze gauw terecht zal zijn . Je ziet een foto voorbij komen van een jonge levenslustige vrouw , al thans  dat zegt de foto….. Je wacht in spanning …maar hoe langer het duurt hoe meer je gedachten naar iets onwerkelijks gaan….dan komt het bericht dat ze is gevonden…vermoord . Weliswaar nog door haar ex…. Een verschrikkelijk toneel speelt er af in je netvlies. Wat is er allemaal aan vooraf gegaan. Hoeveel pijn heeft deze vrouw moeten lijden in haar leven en tijdens het vermoorden. Een heel stuk dat nooit niemand  te weten zal komen. Drie jonge kindjes die geen moeder en vader meer hebben. Hun jonge leven al flink beschadigd…Wat moet daar van terecht komen….
Ik vraag me vaak af in wat voor wereld we leven….Wat doet jaloezie met de mens ? “Jaloezie? “vragen jullie je af. Jaloezie is vaak wel de hoofdmoot van zo’n  daad lijkt mij . Jaloezie maakt heel veel kapot dat niet nodig zou hoeven te zijn . Je bent niet elkaars bezit ,maar mag op deze wereld met elkaar leven en omgaan. Als dat niet meer kan samen, moet je daar als volwassen mensen een punt achter zetten en  proberen althans los te laten. Dat is best wel moeilijk ,maar om iemand zo maar uit de weg te ruimen lost niets op….
Lieve mensen maak er weer een mooie dag van ,met elkaar en voor elkaar ,geniet van het leven en pas goed op elkaar…
Rust zacht Claudia

vrijdag 10 januari 2014

Langer doorwerken ?

Als ik weer eens het nieuws zie merk ik dat het langer doorwerken nog steeds actueel is. Dat is natuurlijk best logies. Zoveel mensen zoveel meningen. Ik vind zelf dat je er niet van uit mag gaan dat iedereen maar langer moet werken dan zijn 65e . De leeftijd die in de tijd van Drees is vast gesteld. Het gaat denk ik ook om wat voor werk je doet. Het ene werk is veel zwaarder dan het andere. Vaak is het ook nog zo dat de mensen die het zware werk doen het minst verdienen. Wat is dan zwaar werk . Nou , ik zie wel eens straten makers, die bergen stenen versjouwen eer die op hun plaats liggen. Arbeiders die aan de waterkant ,die zware stenen in elkaar aan het liggen zijn om een mooi geheel te krijgen. En zeker de bouwvakker niet te vergeten. Dat zijn allemaal mensen die een zware druk op hun lichaam krijgen door het zware werk. Kan me dan ook voorstellen dat je tegen die tijd van 65 worden wel afgebrand bent. Het heeft ook aan je instelling te maken. Als ik al lees dat de jongeren van nu ,al denken eerder te stoppen met werken dan 65 ,vraag ik me af waar ze het over hebben. Toen ik die leeftijd had ,dacht ik daar nog helemaal niet aan . Is dit een trend van deze tijd. Zelf heb ik er voor gekozen om langer door te werken. Het huidige werk dat ik doe staat dat ook toe. Door onze vroege en late diensten ,zijn er automatisch ook roostervrije dagen zoals wij dat noemen. Dus dan kun je de accu weer ven opladen. Hoe lang ik door gaat hangt weer af van veel factoren….Vindt ik het nog leuk,kan ik het geestelijk ook nog aan,en blijf ik gezond verder natuurlijk. Dus , wat ik al zei, het heeft veel te maken met de werkomstandigheid en je eigen gevoel er in . Ik denk dus ook niet dat de pensioen leeftijd verlengen verder dan 65 jaar voor iedereen op kan gaan.
Mooie dag lieve mensen….

woensdag 8 januari 2014

Feestdagen

Ja , de feestdagen zijn weer achter de rug ….”gelukkig” hoor ik iemand zeggen een ander vindt het weer jammer dat het voorbij is. Geen witte kerst ook zoiets. Maar vraag ik me af ,waar ging het ook al weer over….? “ja , dat weten we wel”hoor ik jullie zeggen. En verder gaan we naar de supermarkt en laden we die kar tot de rand toe vol… Ik heb jullie verteld dat ik uit de binnenvaart kom . Toen ik nog als kind bij mijn ouders aanboord was ,op het binnenvaart schip,  heb ik mee gekregen dat er veel proviand werd ingeslagen als de reis de Rijn op ging  naar een losplaats in  Duitsland maar vaak was dat zelfs Basel in Zwitserland. Kort na de oorlog waren levensmiddelen veel duurder in Duitsland  dan in Nederland. Er werd dus veel proviand ingeslagen….Daar moesten wij als gezin een poosje mee toekomen. Brood en groente  werd wel gekocht ,vaak bij de proviandbootjes op de Rijn die op verschillende plaatsen gestationeerd waren. Mijn ouders wisten precies hoeveel brood en groente  ze uit Nederland mee namen om bij de eerst “goede provandboot” weer brood   en groente te kunnen kopen  etc.
Goed dat was even een inleiding ,want ik vertel hier nog wel meer over hoe het er vroeger aan toe ging…..Als ik nu met twee tassen boodschappen thuis komt kijkt mijn vrouw me vragend aan …( zij heeft geen affiniteit met de binnenvaart) ….”ja “ zeg ik dan “We gaan laden voor Basel” ….Even lachen natuurlijk….
Als je zo kort voor de feestdagen de supermarkt bezoek om ook boodschappen te doen schrik je toch hoe vol de medemens zijn kar laadt. Hoeveel kun je in die dagen dan meer naar binnen werken dan andere dagen van het jaar……
In mijn kindertijd moesten we naar de nachtmis….S’nachts om half twaalf er nog uit ,in de kou een eind lopen naar een kerk in een vreemde plaats . Vaak ook nog in Duitsland waar we toevallig met het binnenvaartschip lagen. Als we terug aanboord kwamen zullen we ook nog wel wat lekkers hebben gekregen, dat weet ik niet zo meer. Maar het kerstgevoel was er wel meer. Want dan wordt  toch de geboorte van Jezus gevierd ?  Niet dat ik zo gelovig ben want daar doe ik ook niet meer aan mee. Maar ik vind wel dat mijn kerstgevoel tegenwoordig ver te zoeken is. Ik steek ook de hand in eigen boezem wat dat betreft…Geen nachtmis , geen kerk….Maar ook geen overvolle supermarktkar ….Gewoon gezellig samen met een hapje en drankje en een gewone maaltijd …..

maandag 6 januari 2014

Maandag

06.01.2014

Je ziet het al boven aan de titel van dit blog . Een dag waar velen tegen aan hikken.De eerste dag van de week, nou ja eerste ,dat is toch de zondag ? Op de kalender in ieder geval wel. Dus beginnen we de week met een rustdag en kunnen we de andere dag met plezier naar ons werk. Toch zie ik zo rond me heen niet al te vrolijke gezichten op zo'n maandag ochtend. Ook op twitter hikken mensen er nog al eens tegen aan om weer aan de werkweek te beginnen. Maar wat een fijne afwisseling is het toch om weer te mogen werken.....Want het is een mogen...je moet helemaal niets . "ja maar" hoor ik jullie al zeggen " dan komt er geen brood op de plank " of " ik kan de huur niet betalen" en nog zo van die tegenwerpingen. Als je daar aan denkt wordt het al weer een stuk gemakkelijk. Als je werk heb , kun je ook genieten van leuke collega's om je heen. Want die heb je vast wel . Misschien ook minder leuke ......Zelf ervaar ik ,als ik een paar dagen vrij ben geweest dat de drang naar werken weer toeneemt. Ik heb ook graag vrije dagen,dat is de wissel werking die het plezier in werken instant hou.
Velen onder jullie waren weer blij dat de feestdagen voorbij waren. Was het dan niet gezellig? Ja wel ,maar we verlangde weer naar een normaal leven. Bij sommige gingen de kerstspullen en boom al vroegtijdig in de doos, om voor hun gevoel het proces te bespoedigen......
Bij velen toch weer blij dat er vanaf vandaag ,die maandag dus ,een normaal leven begon. Zo zie je dat het best wel een fijne dag is . Ik hoop dat jullie er van genoten hebben . Ik ga morgen weer aan de slag,...Nog een mooie avond